O pracy domowej ucznia
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Prace nauczycieli
- Odsłony: 3160
O pracy domowej ucznia
Ważnym elementem codziennego życia dziecka jest jego nauka domowa. Spełnia ona wiele ważnych funkcji: mobilizuje do samodzielnego podejmowania obowiązków, kształtuje wolę i charakter, rozwija systematyczność i dokładność, inicjatywę i pomysłowość, wzmacnia wiarę we własne siły, kształtuje właściwy stosunek do pracy. Ponadto służy utrwaleniu wiadomości i umiejętności nabytych na lekcjach lub opanowaniu w drodze samodzielnego działania wiadomości stanowiących podstawę do opracowania w szkole nowych zagadnień. Sprzyja rozwijaniu zainteresowań oraz pobudza do aktywności poprzez wykonywanie zindywidualizowanych zadań teoretycznych i praktycznych. W edukacji początkowej nauka domowa nabiera szczególnego znaczenia, jako etap przygotowawczy do późniejszego samokształcenia. Dziecko w młodszym wieku szkolnym nie opanowało jeszcze odpowiednich technik uczenia się, brak mu także nawyków samodzielności, umiejętności korzystania z różnych źródeł wiedzy, dlatego niezwykle ważne jest wdrażanie go do systematycznej pracy domowej już od pierwszych dni pobytu w szkole.
Jak organizować naukę domowa ucznia?
- Do odrabiania lekcji nie należy przystępować:
- zaraz po zakończeniu zajęć w szkole (dziecko ma prawo czuć się zmęczone),
- bezpośrednio po obfitym posiłku,
- późnym wieczorem, po godzinie 20.
- Przygotować stałe miejsce do pracy, najlepiej biurko lub własny stolik.
- Jeżeli kilkoro dzieci korzysta z jednego biurka, konieczne jest ustalenie kolejności pracy.
- Wysokość biurka i krzesła powinny być dostosowane do wzrostu dziecka.
- Na biurku powinny znajdować się tylko potrzebne rzeczy.
- Światło powinno padać z lewej strony lub z przodu.
- Nigdy nie należy odrywać dziecka od pracy nad lekcjami.
- Od klasy IV uczeń już sam powinien planować swoją naukę domową.
Wybór przedmiotu jako pierwszego do nauki, uzależniony jest od uzdolnień i zainteresowań dziecka oraz jego właściwości psychicznych:
- dziecko pracujące szybko i energicznie, ale łatwo męczące się - od przedmiotu najtrudniejszego dla niego, na koniec niech zostawi łatwe,
- dziecko, które ma trudności z zabraniem się do pracy, powinno rozpocząć od przedmiotu, który lubi, lub od zadania łatwego, po to, aby nie zniechęciło się od razu do lekcji,
- dziecko mające lepszą pamięć wzrokową, powinno uczyć się z podręcznika lub notatek, pomocne będą dla niego podkreślenia,
- dziecko o przewadze pamięci słuchowej, powinno w domu uczyć się głośno albo słuchać tekstu czytanego przez inną osobę.
Do Rodziców
- Nigdy nie wyręczajcie dziecka w odrabianiu zadań domowych. Niech wdraża się do samodzielnej pracy. Niech przyzwyczaja się do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności. Wtedy:
- uwierzy we własne możliwości,
- uczy się rozwijać swoje uzdolnienia,
- uczy się odpowiedzialności za swoje postępowanie.
- Pomagajcie dziecku mniej zdolnemu, mającemu trudności w nauce. Wtedy:
- okazujcie zainteresowanie jego problemami,
- słuchajcie uważnie tego, co ma Wam do powiedzenia,
- w miarę możliwości starajcie się tłumaczyć trudne dla niego zadania, a potem sprawdzać stopień ich zrozumienia,
- okazujcie cierpliwość i wyrozumiałość.
- Rozmawiajcie z dzieckiem, o tym co było w szkole.
- Kontrolujcie odrobione lekcje, zeszyty, prace szkolne.
- Dopilnujcie, szczególnie ucznia w młodszym wieku, aby przygotował wszystko, co potrzebne mu będzie na zajęcia następnego dnia.
- Rozmawiajcie z nauczycielami o postępach Waszego dziecka w nauce.
- Kujawiński J. O nową jakość pracy domowej ucznia, ,, Życie Szkoły" 1990, nr 1
- Okoń W. Zajęcia domowe uczniów, W: Pedagogika, red. B. Suchodolski, Warszawa 1982
- Więckowski R. Pedagogika wczesnoszkolna, Warszawa 1993